Adım adım yalnızlığa mı yanlışlığa mı?

 Adım Adım Yalnızlığa mı? Yanlışlığa mı?

    Zamanın sana ne kazandırdığını ve senden ne götürdüğünü düşündün mü? Zamanın sahibi Allah (azze ve celle) bizi ne güzel zaman ile kendini hatırlatıyor. Beş vakit. Durup durup düşünüyoruz, bu zamanı, bu zamanın hızlı yelkovan ve akrebini,  hızlı yaşayan doğan, büyüyen ve göçen insanları. Zaman herkesin farklı yaşam çizgisidir. Zamana kayboluyoruz, gömülüyoruz unutuluyoruz. Düşünmekteyiz neredeyiz, nereden geldik, nereye gidiyoruz. Lakin sadece düşünüyoruz, düşüncelerimiz bizi doğruya iletse de kendi hayatımıza bunu aksettiremiyor, düşüncelerimizi dile getiremiyor ve susuyoruz. Öyle sustuk ki ağzımız maskelendi! 
    Maske ile birlikteliğimizin birinci senesine yaklaşıyoruz. Maskenin yüzümüze mi yoksa dilimiz ve kalbimize mi takılması gerektiğini öğrenemedik. Şükürsüzlük, riya, şehvet, yalan, küfür, isyan, nankörlük, dünya korkusu, acizlik ve nice kötülük ele geçirmiş(ti). "Dünya burası, imtihan yeri" dedik sustuk. Başkasının imtihanına karışmadık, karışmıyoruz ve bunların içinde kartopu etkisiyle hepimiz çığ gibi bir yere yuvarlanıyoruz!
    Alıştık, sürekli alışıyoruz terkedilmelere, hakaretlere, zulümlere, savaşlara, tacizlere ve nicesine anlık üzülüp sevinip geçiyoruz. Sıradanlaşmak mı modernlik mi? Bilmiyorum bence ikisi de değil. Alıştıklarımıza sustuk değil mi? Mescid-i Aksa davasına alıştık sustuk, islâm davasına alıştık sustuk, İdeolojilere sustuk, zulümlere sustuk. Kendimize sustuk ve maske geldi artık dudaklarımızı da okuyamayacak mazlumlar, sevdiklerimiz. Adim adım yalnızlaştık yanlış adımlar atmaya başladık. 
    Küfür etmeyi maharet sayarak büyüttüğümüz çocuklarımız maskeli, anneye babaya asi evlatlar maskeli, evladını sevmeyen anne babalar maskeli, ticareti yalan ve sahtekarlığını saklamak için retorik  yapan ticaret adamı maskeli, kaçak malzeme ile çürük bina yapan müteahhit maskeli, hutbelerde yapın deyip camiden çıkınca söylediklerini yapmayan imamlığı memurlukla karıştıran memurluğu yatmakla karıştıran dini kendi çıkarları ile uygulayan maskeli, ne öğretmesi gerektiğini bilmeyen karşısındakine eğitim veremeyen öğretmen maskeli. Hepimiz sen, ben maskeliyiz. İyimizde kötümüzde, yaşlımızda gencimizde... 

    Sayıyorum böyle ama kalbimiz çok kırıldı ve çok kalp kırdık. Unuttuk orada Allah (azze ve celle) olduğunu. Bu maskenin altında binlerce iyilik ve kötülük bulabiliriz. Konu bulmak değil. Ders alıp harekete geçmek. Düzelmek yapıcı olmak. Haddimizi bilmek.
    Yalnızlığımıza,  yanlışlığımıza bir musibet geldi. Bu virüs ne öğretiyor bize ne öğreniyoruz? (yoruma yaz lütfen) Bu basit sorunun ardına çok şey gizlenmiş. Bizi harekete geçirecek sayısız bakış açıları var. Gerçek hakimin kim olduğunu hatırlattı, ölümün her an yanımızda olduğunu, evlere kapanarak sevdiğimiz insanların kıymetini öğretti. Eşlerimizin yüzüne bakmayı (acaba televizyona ve telefona mı daha çok bakıyoruz? Ayrı bir tartışma araştırma konusu), kıymet bildirdi, ayrılıkların tez olduğunu hatırlattı. Gözlerimizin içine bakmayı, gözler ile iletişimi öğretti. Gözler kalbin aynasıdır. Bu zamanın hızlı koşuşturmasında ruhumuza kavuştuk. Dinlendik dinledik, durulduk. Doğayı ve hayvanları sevdik. Cemaatin ne kadar kıymetli olduğunu öğretti. Sağlığımızın değerini öğretti. En önemlisi biz insanların başına ne geliyorsa dilimizden geldiğini öğretti ve bu yüzden konuşmalarımıza, nefsimize, yediğimize, içtiğimize dikkat etmemiz gerektiğini öğretti. (Size ne öğretti bu imtihandan çıkardığın güzel bulgularını yaz lütfen)

    Allah anlayıp, ders çıkarmamızı önce kendimizi ve çevremizi düzeltmemizi nasip etsin. İmtihanımızı kolay, imanımızı sağlam sıhhatimizi ve birliğimizi daim eylesin.(Amin) Sağlıklı güzel günler dilerim.

Sevgi ve saygılarımla  Allah'a emanet olun.

Step by Step To Solitude? 

Have you thought about what time has earned and taken away from you? Allah (azze ve jelle), the owner of the time, reminds us with how beautiful time he is. Five times. We stop and think, this time, the fast minute hand and hour hand of this time, the fast-living born, growing and migrating people. Time is everyone's different lifeline. We get lost in time, we are buried, we are forgotten. We are thinking where we are, where did we come from, where are we going. However, we only think, although our thoughts convey us to the truth, we cannot reflect this in our own lives, express our thoughts and we are silent. We were so silent that our mouths were masked!

    We are approaching the first year of our relationship with the mask. We haven't learned whether the mask should be worn on our face or on our tongue and heart. He has possessed ungratefulness, hypocrisy, lust, lies, swearing, rebellion, ingratitude, fear of the world, helplessness, and many other evils. We said, "This is the world, the place of testing" and we kept silent. We do not interfere with someone else's test, we do not interfere and we all fall into an avalanche with the effect of snowballs!

    We got used to it, we are constantly getting used to abandonment, insults, cruelty, wars, harassment and so on, we instantly regret and rejoice. Ordinary or modern? I don't know, I don't think it's both. Are we silent with what we used to be? We got used to the Masjid al-Aqsa case, kept silent, we got used to the Islamic cause, we were silent about the ideologies, we were silent about the persecution. We fell silent to ourselves and the mask came, the oppressed and loved ones who will no longer be able to read our lips. Step by step we got lonely and started taking the wrong steps.

    Our children, whom we raised as skillful to swear, are masked, parents who do not love their children are masked, parents who do not love their children are masked, a merchant man who rhetoric to hide lies and fraud, a contractor who makes a rotten building with illegal materials is masked, and imam who does not do what he says when he leaves the mosque. The masked teacher who practices religion with his own interests, who confuses the civil servant who confuses it with lying down, who does not know what to teach and cannot educate the other, is masked. We are all you and me masks. Our good and bad, old and young ...

    I count it like that, but our hearts were broken and we broke so many hearts. We have forgotten that there is Allah (azze and jallah). Under this mask we can find thousands of good and evil. Not finding the subject. Taking lessons and taking action. To improve is to be constructive. To know our limits.

    A calamity has come to our loneliness and wrongness. What does this virus teach us, what do we learn? (write in comment please) A lot is hidden behind this simple question. There are countless points of view that will move us. He reminded who the real judge was, taught us that death is always with us, and the value of the people we love by closing our homes. He reminded us to look at the faces of our spouses (I wonder if we are looking at the TV and the phone more? A separate discussion and research topic), valued, and reminded that separations are thesis. It taught us to look into our eyes, to communicate with eyes. The eyes are the mirror of the heart. In the fast rush of this time, we have our soul. We rested, we listened, we stopped. We loved nature and animals. He taught how precious the congregation is. It taught the value of our health. Most importantly, he taught us that whatever happens to us people comes from our language, and that is why we need to be careful with our speech, our soul, what we eat and drink. (What did he teach you, please write the good findings you got from this test)

    May Allah allow us to understand and learn and to correct ourselves and our environment first. May our exam be easy, our faith is strong, our health and our unity always. (Amin) I wish you a healthy and beautiful day.

Be entrusted to Allah with my love and respect.