Rüzgâr

Sessiz bir rüzgâr esiyor.

Sessiz olun bu rüzgâr başka bir rüzgâr!

Öyle ferahlatıcı ki sahil kenarından değil.

Ormanların derinliklerinden değil.

Bu rüzgâr Medine’den!

İçinde bir koku Rasüllulah’ tan

İçinde şefkat, içinde merhamet…

İçinde aşk…

Şimdi anlatıyor bize,

Öyle bir yer ki görseniz, keşke başka bir şey görmeseydim

Dersiniz dünyada.

Dokunsanız iliklerinize kadar hissedersiniz.

Duysanız kelamına doyamazsınız.

Vuslatımdan geliyorum dedi.

Dünyayı gezerken gençlere gözüm ilişti.

Bazen kızdım, fırtına oldum dedi.

Bazen ferahladım serinledim.

Geziyorum fakat özlüyorum o günleri.

Minicik bulut hatırlıyorsunuz demi…

O bulut yandı yandı sel oldu!

Ben esemedim kıyamadım.

Hasretiz sana Ya Rasüllulah!

Öyle özlüyoruz ki seni, pişmanız…

Rüzgâr ferahlatamadı gönlümüzü.

Hasretime hasret, vuslatımıza vuslat kattı.

Gözlerimize yaş, kalbimize aşk bıraktı…

Muhammed Furkan Öner